• English
• Türkçe

Bazen yol almak, sadece ve nereye gittiğini bilmeden ilerlemektir. Amaçsız…

Ne iyi bir şey beklemek hayattan, ne de olumsuz düşünceye yer vermek. En iyisi bazen hiç düşünmemek. Beklenti, hayal kırıklıklarının da sebebi.

Bir hayattan ne bekler insan? Bizler neler isteriz ve bekleriz? Siz ne istersiniz? Ailemiz, arkadaşlarımız, toplum… Bunca dış etken arasında arınabilmek safi mutluluğu getiriyor. İşte o zaman, bir “gün batımı”ndan zevk alabiliyoruz. İşte o zaman bir çiçek güzel, nefes almak güzel. Boşaltmak zihinlerimizi, sadece yaşayabilmek büyük bir erdem. “Kim ne düşünür” saçmasından, “adam” olabilmek olgusundan uzaklaşsak keşke. Oysa çocuk kalabilirdik belki de şimdi. Read more →